Obrady okrągłego stołu
Analiza procesu przemian społeczno-politycznych jakie rozpoczęły się w Polsce w 1989 roku prowadzi do poszukiwania odpowiedzi na pytanie o to co doprowadziło do zmiany systemu politycznego i gospodarczego? W sferze politycznej chodziło o stworzenie ram instytucjonalnych dla pluralizmu politycznego i konkurencyjnego systemu partyjnego. Możliwość tworzenia partii politycznych oraz ich udział w wolnych, demokratycznych wyborach stały się istotnym efektem politycznym transformacji. W sferze gospodarczej natomiast chodziło o przejście do gospodarki rynkowej z rosnącym udziałem własności prywatnej.
Udzielając odpowiedzi na powyższe pytania o determinanty zachodzących zmian M. Grabowska i T. Szawiel odpowiadają, że „do zmiany prowadzi .... zmiana.” Zmiana systemu partyjnego polegająca na odejściu od systemu z partią hegemoniczną i budowaniu systemu pluralistycznego wynikała ze złożonych procesów społeczno-politycznych, sytuacji gospodarczej i decyzji politycznych, które doprowadziły do upadku komunizmu w Polsce. Za najważniejsze elementy tej zmiany autorzy Ci uważają:
negocjacje przed Okrągłym Stołem i przy Okrągłym Stole – które pozwoliły na uruchomienie mechanizmu zmian systemowych, pozwoliły przejść od logiki pałki policyjnej do logiki dialogu, po raz pierwszy doprowadziły do rozmów części obozu władzy z częścią opozycji, wpłynęły na to jak twierdził A. Michnik dwa czynniki: ekonomiczna plajta polityki stanu wojennego i kontekst międzynarodowy,
wybory 4 czerwca – pokazały rzeczywisty zasięg poparcia społecznego dla władzy i części sił opozycyjnych, wykreowały sytuacje która doprowadziła do zupełnie nowego układu sił, bardziej niezależnego funkcjonowania dotychczasowych partii koalicji rządzącej (SD i ZSL) co doprowadziły w rezultacie do powstania rządu T. Mazowieckiego,
przemiany gospodarcze – wynikiem przejęcia odpowiedzialności za losy kraju przez obóz solidarnościowy były zmiany w sferze gospodarczej,
zmiana relacji między państwem a Kościołem – nowe elity władzy po stronie solidarnościowej dążyły do zmiany relacji z Kościołem Katolickim,
zmiana pejzażu kulturowego - w sferze kultury politycznej doszło do usunięcia hegemonii ideologii marksistowskiej i rozwoju innych doktryn politycznych, które kształtowały powstające już obozy polityczne.
Przemiany społeczno-polityczne jakie stały się możliwe dzięki obradom okrągłego stołu znalazły swoje odzwierciedlenie także na łamach gorzowskiego tygodnika PZPR. W kwietniu 1989 oku opublikowano rozmowę z uczestnikiem obrad podzespołu ds. zdrowia dr A. Zielonką z Międzyrzecza. W jego opinii okrągły stół nie był polityczną przepychanką, "był poszukiwaniem sprawności działania zgodnie z kryteriami celowości i skuteczności". "Każde gremium okrągłego stołu miało specyficzną atmosferę. Przy stołach podzespołów przeważały pryncypialność postaci i tezy ogólne. Przy podstolikach ekspertów dominowała analiza szczegółów" jak zauważa. Jego zdaniem w trakcie rozmów strona rządowa wniosła najwyższe kompetencje i profesjonalizm, strona opozycyjno-solidarnościowa to ludzie z charakterem, zaś strona OPZZ przedstawiła interesujące analizy dotyczące sytuacji płacowej. W jego ocenie rozmowy były trudne, uczestnicy odczuwali opór materii i mieli świadomość ogromnej odpowiedzialności. Widoczna też była asymetria stron - ze względu na dostęp do informacji. W wypowiedziach A. Zielonki uwidacznia się podkreślanie merytorycznej przewagi i decydującej roli strony partyjnej w trakcie zachodzących przemian.
Ze względu na charakter polityczny analizowanego tygodnika w tym okresie pojawiają się także artykuły i informacje dotyczące przemian wewnątrz PZPR (na szczeblu wojewódzkim i miejskim) oraz różnorodnych problemów gospodarczych miasta i województwa. W jednym z artykułów podkreśla się znaczenie zmian w Komitecie Miejskim PZPR w Gorzowie wskazując na wybór nowego sekretarza J. Cyndeckiego (określanego jako bardziej zorientowany gospodarczo), podjęcie decyzji o utworzeniu klubu dyskusyjnego oraz szkoły menadżerów. Szczególnie widoczny jest wzrost zainteresowania gospodarką w szeregach części kadry kierowniczej PZPR. Szeroko opisywane są przemiany własnościowe w przedsiębiorstwach.